zondag 21 september 2008

Hoe een veelbelovende avond triest eindigde..

Sebastiaan, Erika, Harmen en Laura
Teleurgestelde versie van dezelfde club
Erika, Sebastiaan en 1/2 Harmen

De avond begon spectaculair: door heel Barcelona was er een supergrote optocht van vuurspuwende draken, dansende mensen met een soort megagrote versie van t sterretje, heel veel swingende drumbands en nog veel meer. Het was onwijs druk, maar wonder boven wonder kon ik toch nog Harmen en zijn huisgenoten vinden. Zij waren helemaal fireproof gekleed, met vestjes met cappuchons en een boerenzakdoek om hun gezicht geknoopt, want t is zeg maar de traditie om in t vuur te springen en dan te gaan dansen. Zal zo ook nog wat foto's plaatsen van dit fenomeen.. al zijn ze niet heel erg duidelijk. Ik had uiteraard weer totaal de verkeerde outfit aan: een jurkje dat neigde naar synthetisch.. heb het vuurdansen dan ook maar achterwege gelaten.
Daarna Sebastiaan, Erika en Laura opgezocht en met hen naar Barcelonetta gegaan voor de spetterende vuurwerkshow. We hebben welgeteld 1 vuurpijl gezien en toen was t al afgelopen (hierboven kan je de teleurstelling zien) weer teruggegaan naar t centrum en op Plz Jaume een hele leuke salsaband gezien. Ondertussen had ik ook contact met Anita en ik zou ze meeten op Plz Reaal. De rest van de groep wilde bij de salsaband blijven dus ik ging alleen naar Plz Reaal om Anita en haar vriend op te pikken.. maar net op dit cruciale moment bleek ik geen beltegoed meer te hebben.. AARRGGHH Anita belde me nog, maar door alle herrie kon ik er niks van verstaan en uiteindelijk kreeg ik een smsje van ze dat ze weer terug naar t hotel gingen en dat ze me morgen wel zouden contacten. Is dus volledig in de soep gelopen. Ik weer terug naar de salsaband, waren ze daar allemaal al weg. Ik zou ze bellen om ze op de hoogte te houden maar ik had natuurlijk geen beltegoed meer. Ivonne zou ik ook bellen, want ik zou met haar uitgaan.. dit was ook al onmogelijk. Echt, een slechtere timing om zonder beltegoed te zitten kan je niet bedenken. Uiteindelijk mezelf maar getrakteerd op cocosijs en om 02.00 lag ik in mijn bedje. Echt een triest einde en ik had zoveel zin in t uitgaan.. maar looking at the bright side. Voor mijn gezondheid is dit wel een hele fijne move geweest. Ga zo maar op jacht naar beltegoed. Gaat lastig worden, want op zondag is er héél veel gesloten in Barcelona. Wat dat betreft kunnen ze nog een hoop leren van Rotterdam. Hoop echt dat ik wat kan scoren.. anders gaat t nog heel lastig worden vandaag om Anita en Richard te treffen.

1 opmerking:

Vincent zei

Ah! Ik voel de machteloosheid! Nu pas besef je je hoe erg je afhankelijk bent van de moderne techniek. Hoe zouden ze dat vroeger doen hè? kus, Vincent