Underground Party

Gisteren had ik echt een hele toffe avond! Ik had met Danielle afgesproken op plaza del rei, een van mijn favoriete pleintjes in Barcelona. Het zit een beetje afgelegen en dit plein is het centrum van enorme historische gebouwen waarin vroeger de koningen hebben gewoond en waarin nu het historisch museum zit. Vaak zijn er mensen muziek aan t maken en er hangt een beetje een hippysfeertje. Danielle had drinken en chips meegenomen (in Bcn zie je heel veel mensen die op straat drinken/eten) voor onze pre-preparty op dit plein. Op een gegeven moment kwam Diego ook aangelopen en daar kwamen we niet meer van af. Heel vervelend! Ik vind hem namelijk echt walgelijk: hij is 35 en kickt op jonge blonde meisjes. Hij grijpt elke gelegenheid aan om je aan te raken en hij heeft een enorm bord voor zijn harses. Ik kreeg er echt de kriebels van! Daarna gingen we met zijn drieen naar Rabipelau, de mojito bar in Barrio Gotico waar ik de vorige keer ook was geweest. Hier hangt een heel leuk sfeertje, het wordt gerund door Argentijnen en vaak zijn er veel gezellige mensen. De mojito's zijn er ook erg lekker, maar ik liet t bij een water, want ben nog steeds een beetje herstellende. Verstandig he? :) Het leverde me meteen wel de bijnaam Santa Deborah (heilige Deborah) op, maar ja who cares.. Op een gegeven moment kon ik me niet meer inhouden en was ik echt een kreng naar Diego toe. Hij zei namelijk aan het begin van de avond dat hij t niet laat zou maken, omdat hij zijn flat moest schoonmaken, maar hij bleef maar bij ons plakken. Om de minuut vroeg ik wanneer ie nu wegging, want we wilde er graag een girls night van maken. Uiteindelijk na 1 uur begreep hij de boodschap en waren we van hem verlost. Hij ging nog wel heel dramatisch doen: dat hij mijn woorden in zijn geheugen had geprent en dat ie nu wist hoe ik echt in elkaar zat en blablabla.. maar ik zal er niet wakker om liggen!
Daarna veel Spaans gepraat met de mensen daar en de jongens achter de bar nodigden ons uit om na sluitingstijd (03.30) naar een of ander feest te gaan waar alleen een select groepje voor was uitgenodigd. We gingen toen nog even naar een andere bar en daarna zouden we dan weer terugkomen. In die andere bar raakten we aan de praat met een internationaal gezelschap. Was wel grappig want ik was met een jongen aan t praten in t Spaans en op een gegeven moment vroeg hij waar ik vandaan kwam toen bleek dus dat we gewoon allebei Nederlands waren. Heel grappig! Eindelijk weer wat Nederlands gepraat hier. Ze woonden allemaal in een grote residentie in Gracia met zo'n 26 mensen. Allemaal studenten, vanuit de hele wereld. Binnenkort mogen we een keer langskomen. Toch ben ik wel blij dat ik met Silvia en Justine samenwoon, want de voertaal in die residentie is over t algemeen toch wel Engels en ik ben nu heel vaak met mensen die absoluut geen Engels verstaand. (niet dat dat altijd even leuk is, maar wel de manier om de taal te leren). Daarna gingen zij weer naar huis en wij gingen terug naar Rabipelau voor dat feest. Met een groep van zo'n 30 zeer verschillende types gingen we naar dat geheimzinnige feest. Gelopen door de allerkleinste straatjes van Barrio Gotico en toen kwamen we aan bij een of ander pand waar we via een gat naar binnen moesten, we moesten heel erg stil zijn. Toen iets van 4 trappen naar beneden en daar waren 2 redelijk grote zalen. Eentje was helemaal omgetoverd tot lounge met een barretje waar je van alles kon bestellen en eentje was omgetoverd tot een obscure club (inclusief supermooie verlichting!) waar een dj house/electro draaide. Er zijn ook veel foto's gemaakt, maar ben helaas de naam van de site vergeten waar ze op komen te staan. Iedereen ging heel uitbundig dansen en Danielle en ik hadden in t begin echt zoiets van waar zijn we nu weer terecht gekomen? Maar was wel heel gaaf om mee te maken. Ook daar weer 2 Nederlandse meisjes tegengekomen, echt van die kakmadamekes, die hadden de shock van hun leven! Op een gegeven moment werd t er echter wel heel erg warm en de mensen werden er ook steeds meer dronken, dus besloten we om maar weer richting casa te gaan. Maar was wel een hele bijzondere ervaring!

Lapjeskat

Que desastre! Ben net terug van t strand en blijkbaar ben ik dus een paar cruciale plekjes vergeten in te smeren met als gevolg: 2 rode voeten, 1 rode knie, 1 rood randje langs mijn oksel en het ergste van allemaal: op mijn hals heb ik nu een enorme horizontale rode streep. Alsof iemand me geprobeerd heeft te wurgen. Voel me nu echt een guiri! Het woord 'guiri' gebruiken ze hier trouwens voor de Noord-Europeanen. Het is een beetje een spottend woord, maar t kan ook gewoon op een neutrale manier worden gebruikt. In de ogen van een Spanjaard is dit een stereotype guiri: blond, verbrand, ligt op t heetst van de dag op t strand, wilt om 7 u zijn avondeten, zwalkt 's nachts dronken over straat etc etc Veel Spanjaarden hier zijn niet erg blij met de toeristen in de stad, ze zijn bang dat Barcelona in een groot pretpark verandert. Voor Zuid-Amerikanen hebben ze trouwens ook een woord: 'sudaca', maar dit wordt alleen maar op een negatieve manier gebruikt. Zo, weer wat geleerd :) Ik ga nu met plakjes komkommer aan de slag, misschien kan ik de schade zo nog wat beperken!

Girls night

schilderij, gemaakt door Danielle
schilderij gemaakt door Danielle
Danielle
Justine en haar vriend

Allright.. waar waren we gebleven: aah donderdagavond. We zouden dus uitgaan, maar ik voelde me ineens helemaal niet goed worden, hoefde gelukkig niet te spugen, maar was wel erg misselijk. Het was ook heel erg heet die dag. Heb dus maar een beetje lamlendig op mijn bed gelegen. Silvia ging uiteindelijk ook niet mee, want zij moest die vrijdagochtend om 5 u weg voor haar reis naar Belgique. Heb die nacht nog de wake-up-call-lady uitgehangen voor Silvia, want die maakte zich enorm zorgen dat ze door haar wekker heen zou slapen. Vrijdagochtend voelde ik me nog steeds niet 100 % dus ben lekker thuisgebleven en ben daar erg goed bezig geweest (wassen, stofzuigen, soppen, bed megastrak opgemaakt). Had het rijk alleen, want Justine is dit weekend met haar vriend mee naar Frankrijk (hij neemt daar t vliegtuig terug naar Canada) en Silvia had natuurlijk die bruiloft. Qua eten was ik totaal ongeinspireerd, mijn lunch bestond uit brood met chocopasta en kaakjes en als avondeten had ik een broodje hamburger met champignons, uitjes, plakjes tomaat en ketchup gemaakt. Culinair niet echt hoogstaand, maar had zo'n behoefte aan vlees. Had tot nu toe alleen maar vegetarisch gegeten (ook omdat t vlees hier in achterlijk grote porties wordt verkocht.. weet iemand toevallig hoe lang je vlees kunt bewaren in de vriezer?) en de carnivoor in me kon het niet meer aan.
Het heeft me wel goed gedaan, want voelde me meteen een stuk beter en had Danielle uitgenodigd om langs te komen. Bij de Paki hadden we cervezas (voor Danielle hoor, ik liet t bij een sapje) en patatas fritas (chips dus) gehaald en in mijn kamertje hielden we een mini-feestje. Was heel erg gezellig! Had voor t eerst hier echt zo'n 'vriendinnengevoel'. Ze speelt trouwens cello (en volgens mij op vrij hoog niveau, want ze heeft in hét jongerenorkest van Zwitserland gezeten) en binnenkort gaat ze wat voor me spelen. Wel tof want ze gaat woensdag verhuizen (bij Diego wonen is echt een ramp: het huis is een grote ******zooi en hij is ook niet echt geweldig, nogal handtastelijk enzo) en dan komt ze bij 3 muzikanten terecht die een eigen studio in hun huis hebben dus daar kan ze dan volop spelen. Op mijn computer liet ik haar wat van mijn tekeningen zien (van heel lang geleden hoor, nu teken ik nauwelijks meer..) en toen liet zij me dus 2 schilderijen zien die zij had gemaakt (zie foto's hierboven) en ik was echt helemaal onder de indruk. Precies in de stijl waar ik zo van houd. Na deze avond is ze echt kilometers gestegen in mijn waardering! Maandagavond gaan we waarschijnlijk samen naar Kazba (is die salsaclub met livemuziek, waar ik eerst ook naar toe ben gegaan). En wat ook wel leuk is: zij is helemaal verliefd op een jongen hier, die ook uit Zwitserland komt en trompet speelt en nu gaat ze dus een straat achter hem wonen.. Was echt een giechelavond :)
Maar ik ga weer even plonzen in de zee, het is te warm om binnen te blijven! Chau chau

Sitges, bakker PAUL en mijn asociaal bruine huid

Gisteren weer heel veel gedaan: ik begon de dag met een missie >> Uit recent onderzoek is gebleken dat de bcn-ers bakker PAUL de lekkerste bakker van bcn vinden, ik wil hier natuurlijk wel over kunnen meepraten dus besloot ik om daar een croissantje en een stokbrood te halen. Op mijn plattegrond leek PAUL heel dichtbij te zitten en vol goede moed begon ik aan mijn tocht. Uiteindelijk was t dus een wandeling van 30 minuten (ooit een uur gelopen voor een croissantje en een stokbrood?..), maar op zich wel weer veel leuke dingen gezien: zo liep ik ineens langs la Sagrada Familia en heb ook veel andere mooie gebouwen gezien. Na een half uur was ik dus bij dé bakker van bcn. Ik haalde mijn briefgeld al te voorschijn, want was er van overtuigd dat ik nu wel een fortuin zou moeten betalen nu PAUL benoemd is tot Barcelona's beste bakker, maar PAUL is heel bescheiden gebleven: voor 1,85 had ik een overheerlijk croissantje en een stokbrood deluxe. Jaa probeer dat maar es voor elkaar te krijgen in Nederland!
Thuis intens genoten van t stokbrood (eentje had ik belegd met honing en gegratineerde geitenkaas en eentje had ik belegd met philadelphia, tomaat, gekookt eitje, geraspte kaas en peper en zout) Daarna kreeg ik een sms van Danielle of ik met haar naar t strand wilde gaan. Dat wilde ik wel, want t weer was prachtig: geen wolkje aan de lucht, een hemelse temperatuur en een lekker windje. We gingen naar t toeristische strand en we hebben ons prima vermaakt. Nog wat achtergrondinfo over Danielle: ze komt uit Zwitserland (en dus niet uit Zweden, in t Spaans lijkt t nogal op elkaar.. tenminste voor mij dan), ze is 19 jaar, is hier nu 8 maanden, werkte hier als receptioniste, maar is nu helaas ontslagen en is nu weer opzoek naar ander werk. Ze spreekt beroerd Engels, maar kan wel goed Spaans en ik heb dus weer de hele dag in t Spaans zitten kletsen. Verder is het een lief meisje, een beetje verlegen, maar als ze je wat beter kent kan ze heel grappig zijn. Er waren helaas wel waarschuwingen voor medusas (kwallen), dus heb t plonzen in de zee maar achterwege gelaten. We hebben zeker tot 9 u op t strand gelegen en heb nu echt een asociaal bruine huid (en dat terwijl ik me continu heb ingesmeerd met factor 30!). Binnenkort zal ik er wel weer een fotosessie tegenaan gooien, kunnen jullie ook nog een beetje genieten van mijn zomerse uiterlijk :)
Daarna heb ik wat gerelaxed en bruschetta gemaakt met de restanten van t stokbrood. Toen ineens moest ik me haasten, want we zouden die avond uitgaan in Sitges (een toeristisch plaatsje buiten bcn, dat heel populair schijnt te zijn voor homo's) en ik zag eruit als een verlepte poedel. Uiteindelijk toch nog op tijd (en met een wat meer acceptabelere look) de deur uitgegaan. Ik vond t uitgaan in Sitges niet heel bijzonder. Overal keiharde housemuziek en megadronken Engelse toeristen die heel vervelend waren, maar Sitges zelf was wel leuk: schattig dorpje met een heel mooi strand.
Vandaag heb ik vrij weinig gedaan; heb mijn huisgenoten verwend met t gerecht 'eieren uit de bergen' : aardappelschijfjes (die ik overigens op de ouderwetse manier moest bereiden: aardappels schillen, koken, in plakjes snijden en opbakken --> de Spaanse supermarkten doen helaas niet aan de luie huisvrouwentrend, ze hebben echt bijna alleen maar basisproducten), ui, spekblokjes, klutsei, tomaten, geraspte kaas, oregano en peper en zout. Nou, t gerecht was een hit hoor! ;)
Vanavond gaan we weer uit, dit keer in een of andere club in Vila Olimpica (t Olympisch dorp) met Justine, haar vriend, Emilio en Silvia. De vriend van Justine is vanavond hier namelijk voor het laatst. Jaja ik heb t er maar zwaar mee met al dat uitgaan hier! Maar ik neem t er nu nog maar even van, want over een niet al te lange tijd moet ik toch echt 40 uur per week aan de slag met de taalcursus. Maar voorlopig geniet ik nog even van la vida tranquilla!

S A L S A

Gisteravond ben ik naar mijn eerste salsaconcert gegaan in een club bij Juan de Borbón. Was echt een hele gezellige avond! Er waren zowat alleen maar Spanjaarden aanwezig en iedereen ging helemaal uit zijn dak. Heb de salsa wel leren dansen daar! Was ook een leuk bandje, ze speelden volgens mij alleen maar covers, maar dat weet ik niet helemaal zeker. Er werd trouwens nog volop gerookt daar, volgens mij nemen ze het niet zo nauw hier met t rookverbod :) Maar vond het echt leuk om dit eens een keer mee te maken! De sfeer was zo goed daar, er was helemaal geen agressiviteit ofzo en de mojito's waren ook erg lekker! (en goedkoop, 3,50!) Het stranduitje gaat trouwens niet door, Tomás moest namelijk vandaag al heel vroeg de bus nemen naar Madrid. Nou ja.. dan maar gewoon naar een van de stranden van BCN. Zee = zee toch?

Mijn 1e shopsessie!

Had een rare ochtend vandaag: om 8 uur was ik klaarwakker (terwijl ik om 3 u pas in bed lag) en ging maar meteen fanatiek aan de slag met de vertaling van het Franco-boek. Om 10 u kakte ik in, ging toen maar weer terug mijn bed in en om 11 u werd ik helemaal gaar wakker. Op zijn elfendertigste ben ik toen verder gegaan met die vertaling. Het weer maakte me ook niet echt actief: bewolkt met een continue regendreiging. Het dierentuinplan hadden we dan ook maar geskipt. Had nog net genoeg puf om naar de supermarkt te gaan en heb weer eens een lekkere pasta gemaakt: knoflook, uitje, paprika, champignons, tomaat en een flinke schep philadelphia er door heen. De vriend van Justine kwam net op de juiste tijd binnenstappen en kon dus meegenieten van deze creatie en in ruil voor mijn kookkunsten kreeg ik van hem een corona. Hij is ook echt een aardige jongen en we hebben heel lang zitten kletsen over Canada (had dus echt een compleet verkeerd beeld van dit land), de Amerikaanse politiek en Europa. Na al mijn oppervlakkige gesprekken in t Spaans is t toch fijn als je t weer eens een keer echt ergens over kan hebben. Had meteen een energieboost en ik besloot mezelf te trakteren op een 1e shopsessie hier in BCN. Heb t nu al zolang alleen bij windowshopping gelaten, hartstikke leuk hoor, maar dat haalt t toch niet bij the real thing. Had geen zin om de aparte winkeltjes op te zoeken in Gracia (half uur lopen + 1 uur extra kwijt aan zinloos gedwaal) en ben dus maar gewoon lekker naar t commerciele gedeelte gegaan. Winkel in, winkel uit, pashokje in, pashokje uit.. voor sommigen misschien de ultieme hel, maar op dat moment waande ik me in de zevende hemel: zoveel mooie kleding en zoveel goedkoper dan in Nederland, very very nice! Uiteindelijk ben ik met de volgende dingen naar huis gegaan: een elegant zwart vestje, een donkerblauw vhalstruitje van hele fijne stof en een zwoel uitgaanstopje (zie foto). Thuis meteen een modeshow gehouden voor mijn huisgenoten :) Daarna wat skypesessies met het thuisfront: eerst een uur bijgekletst met Jack (mijn broertje) en daarna nog even mijn moeder gesproken. De rest van de avond heb ik doorgebracht met t lezen van de Spaanse glamour en heb mijn portie gelukzaligmakende oppervlakkigheid wel weer gehad nu..

Internationaal huisfeestje

Vanochtend ben ik eerst naar plz Catalunya gegaan om nog wat noodzakelijke boodschappen te doen. Op zondag is hier namelijk zowat alles gesloten, behalve de toeristische dingen in t centrum. Tip: zorg dat je in bcn op zaterdag al je inkopen hebt gedaan, want je betaalt echt way too much in de toeristische supermarkten. Dat werd me dus pijnlijk duidelijk vandaag. Wel had ik nog een betaalbare Spaanse boekenzaak gevonden en heb daar t boek los secretos del franquismo gekocht, zware kost; gaat namelijk heel diep in op de Spaanse geschiedenis. Het heeft me zo'n 2 uur gekost om 2 pagina's volledig te vertalen, maar kan zo wel alvast wennen aan t Spaans op academisch niveau én ik leer zo meteen over een van de belangrijkste historische periodes in de recente Spaanse geschiedenis. Ter compensatie heb ik nog wel de Spaanse glamour gekocht, moet natuurlijk wel op de hoogte blijven van de do's en don't voor de aankomende herfst ;) Wel grappig want in t voorwoord werd er geciteerd uit het boek Generatie Einstein, geschreven door Jeroen Boschma die één van de drijvende krachten is achter Keesie. Klein wereldje he?
In el parc ciuitaldella ging ik fanatiek aan de slag met het vertalen van het boek en ik raakte toen aan de praat met een Argentijnse jongen, Diego, die als gids werkt in de Spaanse tourbussen en daarnaast fanatiek schildert. Weer heel veel Spaans gesproken, kan nu ook al wat grapjes maken (al worden die niet altijd even goed begrepen.. maar ja, zolang ík er maar om kan lachen ;)..) en hij nodigde me uit om vanavond wat te gaan drinken met zijn Zweedse huisgenote.
Daarna ging ik naar huis om een lunch in elkaar te flansen. Het stokbrood wat ik voor veels te veel geld had gekocht was enorm oudbakken, bijna wilde ik het weggooien toen ik ineens een briljante ingeving kreeg: ik had het brood wat besprenkeld met olijfolie, vervolgens gooide ik er een zooi tomaten op, geitenkaas en een beetje honing en had dit toen een paar secondes in de magnetron gegooid. Nou, het was verukkelijk hoor! Echt dé manier om oud stokbrood te recyclen.
Daarna heel lang gekletst met Silvia en onwijs gelachen. Het is echt een leuk meisje!
Om half 11 ging ik richting metrostation Jaume waar ik met Diego en Danielle (het Zweedse meisje) had afgesproken. Er was ook een Russisch meisje bij. Ze vroegen of ik bij hun op het dakterras een biertje wilde drinken met wat 'picas' (borrelhapjes), dat wilde ik wel en enkele minuten later zat ik daar met prachtig uitzicht op Barcelona. Er kwamen ook nog 2 Argentijnse jongens ,..?.. en Tomás, langs en heb gezellig zitten kletsen in een mix van Spaans en Engels. Het was trouwens een artistiek gezelschap: Diego schildert dus en heel zijn huis stond ook vol met schilderijen en Tomás maakt sculpturen in brons, ijzer en andere materialen. Hij woont in Madrid en is hier in Barcelona om zijn broer op te zoeken. As. woensdag ga ik met Tomás, zijn broer en Danielle naar een strand met een naam dat klinkt als Tiekiewiekie (maar het kan ook compleet ander zijn..), dit strand is een uur van Barcelona van vandaan en dan is t nog anderhalf uur lopen in een 'betoverend landschap'. Tenminste dat is wat ze me wijs hebben gemaakt, persoonlijk denk ik alleen maar: hoe overleef ik een anderhalf uur durende wandeling? Al heb ik nu natuurlijk wel een loopconditie van olympisch niveau met al mijn gedwaal hier ;). Maar goed ik ga slapen, want ga morgen vroeg naar dé dierentuin van Barcelona met de vriend van Justine. Ben benieuwd!

Stranddag!

(verslag 23 augustus)

Vandaag was het weer heerlijk weer! Was lekker vroeg opgestaan en wilde dit keer naar een iets rustiger strand gaan, want dat strand in Barcelonetta is echt megatoeristisch en er heerst daar nogal een pick-up sfeertje. Justine raadde me aan om naar Platje Nova Icaria te gaan, dat is bij Cuitat Vella. Dat strand was inderdaad een stuk rustiger en er waren zowat alleen maar Spaanse mensen. Heb heerlijk gezwommen, van de zon genoten en ook nog wat Spaanse woordjes in mijn kop gestampt. Om half 3 had ik afgesproken met Rachel bij de kerk Santa Maria, een van dé bezienswaardigheden van Barcelona, maar uiteraard bleek t weer onvindbaar te zijn voor mij. Ik bleef maar ronddwalen, honderd keer de weg gevraagd, maar Spanjaarden zijn echt heel erg slecht in de weg wijzen. ‘Alleen maar rechtdoor en dan ergens naar links’ ok.. duidelijk. Uiteindelijk heeft Rachel me maar opgepikt bij een metrohalte waar ik toevallig verzeild raakte. Voor de ex-Spieringshoekers onder ons: Rachel is het nichtje van mevr. Van Beek (gymlerares) . Ze was weer heel spontaan en gezellig en we gingen lunchen bij een heel leuk tentje: la Cereria (baixada de Sant Miquel 3-5, zijstraat van Psg El Born), ze hadden een heel uitgebreid assortiment: pannenkoeken gevuld met salades, heel veel bijzondere broodjes, aparte biologische drankjes, thee en allerlei verschillende taarten en ander gebak. Ik nam een broodje met geitenkaas, zongedroogde tomaatjes, rucola en nog een paar dingen die ik niet kon plaatsen maar wel erg lekker smaakten. Het was alleen niet zo’n groot broodje dus daarna hebben we nog een heerlijk ijsje genomen bij een Portugese ijszaak in Psg el Born. Was een erg gezellige middag, ze wil graag Nederlands leren dus binnenkort ga ik haar weer wat woordjes bijbrengen. Wel raar, Silvia wil ook al Nederlands leren, nooit gedacht dat ons taaltje zo populair zou zijn. Toen ik weer naar huis ging kwam ik Justine en haar vriend tegen, je wilt niet weten hoe blij ik was dat ik bekende tegenkwam op straat in Barcelona! Ze gingen toch maar niet naar Ibiza, want het boottochtje zou ze zo’n 300 euro kosten. Ze hadden ook nog iets anders vervelends meegemaakt: er was een vrouw die op straat bloemen verkocht voor 1 euro en Justine wilde een bloem van haar kopen en toen ze haar portemonnee tevoorschijn haalde, had die vrouw 50 euro eruit gepakt en was er toen snel vandoor gegaan. Echt walgelijk! Was dus wel weer even een waarschuwing voor me. Thuis ging ik eerst even 2 uurtjes slapen, want ik kon mijn ogen niet meer openhouden. Daarna mijn eerste wasje gedraaid (gewoon alles bij elkaar op 30 graden, t was te weinig om te scheiden, en mam.. alles was stralend schoon!) en weer flink wat boodschappen in huis gehaald. Silvia ook weer gezien. Haar vriend en kindje zijn nu in België, zij kon helaas niet mee omdat ze geen vrij kon krijgen van haar werk, maar vrijdag gaat ze er ook naar toe voor een bruiloft.
Verder had ik een relaxed avondje: heb 10 kaarten geschreven voor de mensen bij wie ik toen had schoongemaakt voor Careyn en daarna nog wat gelezen. Internet ligt er nog steeds van af, dus ik schrijf al mijn verslagjes nu maar in Word, hebben jullie straks lekker veel te lezen. J

Spaanse regenbui

Hey hey, sorry voor de verwaarlozing! Heb wel trouw mijn verslagjes bijgehouden, maar om onverklaarbare redenen hadden we de afgelopen dagen geen internet. Viva Espana! Als goedmakertje heb ik nu wel lekker veel leesvoer voor jullie.

(verslag 22 augustus)

Langzamerhand begin ik hier mijn eerste rituelen te krijgen. Zo begin ik elke dag met t checken van de weersvoorspelling, zorgt gegarandeerd voor een goed humeur. Tenminste dat deed t totdat ik vandaag een grote donderwolk met regendruppels zag. GRR, kon ik weer niet naar de zee. Dan maar overstappen op plan b: gewapend met een paraplu en mijn Spaans boeken ging ik naar Parc de la Cuitadella, een heel mooi park vlakbij mijn huis. Daar ben ik heel productief bezig geweest: alle tijden van de werkwoorden op een rijtje gezet, wanneer je ze gebruikt, de uitzonderingen, de verschillende uitgangen en dit alles op de ouderwetse manier in mijn kop gestampt. Op t bankje raakte ik aan de praat (in t Spaans of course) met een Italiaanse vrouw die 7 jaar geleden ook gestudeerd had in Barcelona, ze had allemaal leuke verhalen en heb nu nog meer zin in de tijd die komen gaat. Het weer was trouwens prachtig en ik baalde er toch wel van dat ik nu mijn strandplan voor niks in de kast had gelegd. Om 2 uur ging ik thuis kokkerellen en heb weer, al zeg ik het zelf, een prachtige maaltijd in elkaar geflanst (zie foto), kan toch zo in de Allerhande? :) Uiteindelijk toch maar mijn strandspullen gepakt en de tocht afgelegd naar Barcelonetta. Daar aangekomen heb ik meteen een duik genomen en oelalaaaa wat is de zee toch lekker! Zielsgelukkig plofte ik neer op mijn handdoek en sloot voor een paar minuten mijn ogen. Toen ik ze weer opende was ik ineens omringd door zwarte wolken en binnen no-time kwam er een regenval aanzetten waar je U tegen zegt. Alsof ik Holland nooit heb verlaten. Maar weer terug naar huis gegaan en overgestapt op plan Z: de grote schoonmaak. Heb de hele flat onder handen genomen en heb al mijn Careyn-expertise in de strijd gegooid. Jajaa jullie kunnen trots op me zijn. Silvia was er helaas niet om t resultaat te bewonderen, die blijft in Blanes tot zaterdag. Maar Justine is zojuist gearriveerd met haar Canadese vriend dus die kunnen in ieder geval van mijn meesterwerk genieten. Ze lijken me allebei ook erg aardig, al heb ik ze nog niet veel gesproken. Heb trouwens contact gehad met Rachel, een Amerikaans meisje die nu 2 jaar in Barcelona woont, toen ik in de molen aan t werk was raakte ik met haar aan de praat en heb toen haar telefoonnummer gekregen. Morgen belt ze me terug en dan gaan we ergens dit weekend meeten. Heb er wel zin in! Ze lijkt me ook een leuk meisje. En als het even kan wil ik het strand ook weer bezoeken, want die ene duik smaakt naar meer! Ben trouwens vannacht voor het eerst de hort op geweest met Justine en haar vriend. Was erg gezellig! We gingen tapas eten in El Borne (ook een wijk in Bcn) en daarna Sangria gedronken in een barretje. Nog wat achtergrondinfo over Justine: ze loopt hier stage sinds 3 maanden voor een marketingbureau in Terazza (ong 30 min buiten Barcelona). Ze kent hier ook nog niet zoveel mensen, omdat haar collega’s bijna allemaal buiten de stad wonen. Vorig jaar september heeft ze een Erasmusprogramma gevolgd in Canada en daar heeft ze haar huidige vriend leren kennen. Was een gezellige avond, maar we hebben het niet al te laat gemaakt, want zij gaan morgen de hele nacht door feesten in Ibiza.

Bla bla bla

Vanochtend had ik dus die meeting met Keesie. Een uur van tevoren ging ik al weg, zodat ik me nog wat dwaaltochtjes kon permiteren, maar voor de verandering liep ik in een keer goed! Ze zitten echt op een toplocatie: pal naast t strand met uitzicht op de zee. Ik werd meteen verliefd op hun inrichting: de buitenkant van het pand is namelijk een heel groot klapraam dat helemaal naar buiten geklapt was en als een soort luifel fungeerde. Verder zag alles er supermodern, arty en kleurrijk uit. Was helaas mijn fototoestel vergeten mee te nemen, maar de volgende keer zal ik er een paar foto's van maken. Alleen Annemarie was aanwezig en ik voelde me al meteen op mijn gemak bij haar. Ze is heel spontaan, jong en enthousiast. Ze heeft me zeer duidelijk uitgelegd waar Keesie zich nu precies mee bezig houdt en wat hun werkwijze is. Ook vertelde ze me dat Keesie in Nederland failliet is en dat ze nu in bcn volledig op eigen benen staan. Ze zijn nu vooral bezig met het bepalen van een nieuwe koers en hoe ze nu in het vervolg te werk zullen gaan. Qua werk is er nu weinig te doen, omdat augustus echt de vakantiemaand is in Spanje en alle belangrijke Spaane piefen op vakantie zijn. Ik kan deze maand dus weinig voor ze beteken, maar via de mail houden we contact en waarschijnlijk kan ik dan in september voor ze aan de slag. Ben benieuwd! Na deze meeting ben ik in ieder geval nog enthousiaster over dit bedrijf! We namen afscheid met 2 kusjes (jaja in Spanje gaan de 'sollicitatiegesprekken' er een stuk warmer aan toe) en heb nog een Hollands souvenirtje gegeven (en ja mam, ook een pen van je webshop!). Daarna ging ik even op een bankje met uitzicht op de zee wat Spaanse woordjes in mijn kop stampen en daar raakte ik aan de praat met een Spaans opaatje die echt heel erg zijn best deed om in makkelijk Spaans te praten. Op zich kon ik nog best een 'gesprek' voeren, maar na een tijdje weigerden mijn hersenen betekenis te geven aan de Spaanse woordenval. Ben toen maar snel weggegaan.

Daarna had ik dus die date met Marie Louise. Heel aardig meisje en ze probeerde zoveel mogelijk met me in het Spaans te praten. Heb echt superveel geleerd van haar, want ze kan gelukkig ook goed Engels dus als ik iets niet wist vertaalde ze het voor me. We gingen lunchen bij FrescCo, dit zit in heel Barcelona. Voor 8,90 kun je onbeperkt opscheppen van een vegetarisch buffet. Ik vond het wel een klein beetje konijnenvoer, maar ze hadden wel hele lekker guacamole en gazpacho. Daarna gingen we lopend naar Gracia. Een chique, hippe wijk ten noorden van Barcelona. Het was zo'n 30 minuten lopen en onderweg kreeg ik (in t Spaans) allemaal informatie over de architectuur, het Spaans en de Catalaanse cultuur. Muy interesante! In Gracia was er een feest aan de gang; fiesta de gracia. Allerlei straten waren heel mooi versierd door de bewoners en uiteindelijk werd er dan een prijs uitgereikt aan de straat die het mooist versierd was. Heel raar om te bedenken dat dit allemaal door buurtbewoners is gemaakt. Ze werken hier echt een heel jaar naar toe. Na al dit cultuurgesnuif waren we wel toe aan een cerveza en we ploften neer op een heel leuk terras. Marie Louise kwam hier wel vaker en ze stelden me voor aan allemaal vrienden van haar. In het begin kon ik nog wel meepraten in het Spaans, maar op een gegeven moment gingen ze zo snel dat ik alleen nog maar wat woorden kon opvangen. Heb nog een lange weg te gaan! Maar iedereen was wel heel aardig en ze probeerden zoveel mogelijk in Jip en Janneke taal te praten. Uiteindelijk toch maar opgestapt en ook Marie Louise blij gemaakt met een Hollands souveniertje :) Maar ga nu lekker slapen, want man o man wat is t vermoeiend om Spaans te praten! Buenas noches!

Dwaaldag

Hola gente!
Dag 2 is ook weer megasoepel verlopen. Vandaag stond o.a. t scoren van een Spaanse simkaart op t program. Eerst 15 min gelopen naar plz Catalunya en toen op jacht naar een Phonehouse, al vrij snel had ik er een gevonden.. helaas stond er iemand voor me met een verhaal waar maar geen eind aan kwam, maar zo'n 20 minuten later was t dan eindelijk mijn beurt. Weer Spaans gesproken, mijn r rolt al een stuk lekkerder en alles leek van een leien dakje te gaan.. maar toen vroegen ze om mijn paspoort. Ai, laat ik die nu net niet bij hebben. Niet echt iets waaraan je denkt als je een prepaidkaart wilt.. maar in Spanje is dat dus verplicht. Ik weer terug naar huis, daar was Emilio weer aan t klussen. Heb nog even geholpen (nou ja de boor vastgehouden, technisch ben ik nog steeds niet..) en naar t Spaanse nieuws gekeken waar ze t uitgebreid hadden over de vliegtuigramp in Madrid.
Vervolgens ben ik weer naar t centrum gegaan, helaas liet mijn innerlijke kompas me keihard vallen en heb ik weet niet hoe lang door de zijstraatjes van de Ramblas gedwaald om die Phonehouse weer te kunnen vinden. Bijna wilde ik de moed al opgeven, maar gelukkig had ik net op tijd een helder moment. Dit keer was ik met 10 minuten klaar en heb zowaar een echt gesprek gehad in t Spaans. Op de terugweg stond mijn radar ineens ook uit en kon met geen mogelijkheid mijn straat vinden, zelfs de plattegrond (die ik overigens alleen in noodgevallen gebruik!) kon me niet helpen maar uiteindelijk per toeval toch nog thuis gekomen. De hele dag was t bewolkt, waardoor mijn strandplan in duigen viel, maar om half 5 trokken ineens alle wolken weg en was er een strakblauwe lucht. Nog geen 5 min later stond ik vol goede moed met mijn strandspullen buiten. Dit keer had ik de plattegrond al meteen in de aanslag, want ik wilde graag naar t strand toe lopen. Blijkbaar kan ik dus echt geen kaart lezen want ik kwam totaal verkeerd uit. Weer een andere route uitgestippeld, maar toen kwam ik gewoon bij mijn eigen straat uit, maar de derde keer ging het dan eindelijk goed. Het strand is denk ik zo'n 20 minuten lopen vanaf mijn huis. Ik deed er echter anderhalf uur over, maar dat terzijde. Wel grappig want onderweg vroegen Spanjaarden aan mij de weg. Zelfs hier loop ik met een bordje VVV op mijn kop rond. Kon ze wel helpen met mijn plattegrond en mijn prachtige Spaanse uitspraak. Op t strand was t heerlijk. Je zit wel hutjemeklutje op elkaar (denk Hoek van Holland op een zomerse zondag), maar de zee en de zon maakt alles goed. Heb niet gezwommen, want er was een rode vlag en ik had geen zin in baywatchtaferelen, maar zal snel een duik nemen! Morgen heb ik om 11 uur een afspraak bij keesie (www.keesie.nl), dit is een communicatiebureau dat zich vooral richt op jongerencommunicatie, hoe ze deze doelgroep t beste kunnen benaderen. Ze doen veel onderzoek, maar ontwerpen zelf ook allerlei campagnes. Ga morgen dus ff de careerwoman uithangen ;) Daarna ga ik lunchen met Marie Louise, een vriendin van de Ierse ex-vriendin van mijn vader, die ook in Barcelona woont (volgen jullie het nog?) En voor ik t vergeet: mijn Spaanse nummer is: 0034 693 820 576. Ik ga nu lekker slapen, want mijn benen knallen uit elkaar van de spierpijn (heb gisteren ook nog een half uur gework-out op t tell sell apparaat wat in de woonkamer staat)

Buenas noches!

Nog wat foto's van mijn nieuwe huisje

huiskamer
huiskamer
mijn kamertje
mijn kamertje
mijn kamertje

Als je op de foto's klikt zie je ze in t groot..

De eerste blunders..

Silvia

Hier is ie dan: mijn 1e berichtje uit Barcelona! Zal even bij het begin beginnen: de reis ging voorspoedig, het afscheid met mijn moeder en Paul viel mee, op Schiphol kwam ik heel toevallig Sanja nog tegen en uiteindelijk is het ook nog gelukt om mijn vader te treffen (die kwam anderhalf uur voordat mijn vlucht zou vertrekken aan op Schiphol vanuit Engeland). In t vliegtuig zat ook alles mee: geen huilbaby's, geen afbrekende vleugels en een mp3 speler die perfect functioneerde :) In Barcelona ging t echter mis: onze koffers kwamen maar niet aan en na een uur waren pas de eerste bagagestukken in zicht. Een koffer had ik al meteen, maar die andere tas liet maar op zich wachten.. op een gegeven moment stond ik helemaal alleen en ik zag nog steeds mijn tas niet. Wel bleef er 1 koffer over die op zijn kop lag, maar ik was er van overtuigd dat dat vod absoluut niet mijn koffer kon zijn. Ik wilde bijna naar de lost and found afdeling gaan toen ik besloot om t vod voor de zekerheid toch nog even om te draaien... en wat bleek het was dus gewoon wel mijn koffer. Lekker blundertje dus. Operatie taxi ging echter wel vlekkeloos. In bijna-perfect Spaans een ritje geregeld voor een alleraardigst prijsje. Aangebeld bij t appartement en toen blunder nummer 2 gemaakt: ipv dat ik bij mijn huis aanbelde, belde ik bij een huis daaronder aan en een heel grijs, oud vrouwtje deed open.. even dacht ik dat dit mijn nieuwe huisgenoot zou worden, maar gelukkig kwam Silvia me redden die van boven naar beneden kwam gelopen. De koffers konden via een lift heel makkelijk naar boven en heb echt een heel schattig kamertje. Met Silvia klikte het ook meteen, heel aardig meisje met een goed gevoel voor humor. Nog even wat achtergrondinfo: ze is 2o jaar en heeft een dochtertje van 1 die bij de vader woont in Blanes, een Belgische jongen genaamd Kevin. Ze hebben elkaar 3 jaar geleden ontmoet tijdens een reis in IJsland en zijn sindsdien bij elkaar, al hebben ze nu even een break. Ze studeert toerisme en werkt bij Clickair als telefoniste. Emilio, een vriend/collega van haar was er ook en hij heeft meteen geregeld dat mijn laptop is aangesloten op haar netwerk. Ook een hele grappige jongen. Met zijn 3en gingen we rond 4 uur lunchen: een heerlijke tonijnpasta met geraspte kaas. Voorlopig ga ik t broodje kaas niet missen, denk ik zo :) De rest van de dag bezig geweest met mijn kamer leuk inrichten en kletsen met Silvia, dat kan ze ook heel erg goed. Justine, het Franse meisje is er nog niet, ze heeft me wel een mailtje gestuurd, maar vrijdag komt ze samen met haar vriend. Vrijdag komen Kevin en het dochtertje van Silvia ook, dus dan heb ik meteen de hele familie ontmoet.
Ben nu trouwens net terug van de supermarkt en man o man wat een traumatische ervaring was dat! Je moet eerst een heel doolhof door om uberhaupt in de supermarkt te komen en wat je dan aantreft.. totale chaos! Ik kon echt geen logica ontdekken in de indeling, heb denk ik een halve tour de france afgelegd. Uiteindelijk had ik toch nog een mandje vol gekregen en toen wilde ik afrekenen.. kat in t bakkie, toch? Niet dus! Ik stond namelijk bij een verkeerde kassa, die is alleen bestemd voor mensen die hun auto in de parkeergarage hadden neergezet en ik moest naar de kassa aan de overkant (dit werd me allemaal in zeer rap spaans duidelijk gemaakt, maar ik verstond het hoor!) dus ik dwalen en dwalen.. zag wel een open deur, maar verder geen kassa's. Toen was ik t zat en besloot ik mijn Spaans maar weer es in de strijd te gooien. Mijn doelwit was een lief uitziend opaatje: Senor Senor Senor.. de beste heer bleek dus doof te zijn. Uiteindelijk had ik zijn aandacht toch nog getrokken en brabbelde ik in zeer slecht spaans (de paniek blokkeerde mijn hersens) of hij me aub wilde uitleggen waar ik nu toch kon betalen. Uiteindelijk kwam ik er zo achter dat ik door die deur moest en weer een paar trappen omhoog en ja hoor.. daar kon ik dan eindelijk afrekenen. Terug in t appartement maakte ik weer een blunder, had inmiddels een sleutel, maar stond bij het huis van de bejaarde benedenbuurvrouw te pielen met die sleutel. Gelukkig kwam Silvia me weer redden.
Nu ga ik zo maar even een salade in elkaar flansen en op konijnenjacht, want Silvia's konijn is ontsnapt en t beestje schijnt nogal een voorkeur voor bedradingen te hebben dus is t zeer noodzakelijk dat we hem snel t pakken hebben anders zitten we straks zonder licht enzo..

Oja en dan nog wat huishoudelijke mededelingen: een Spaans mobiel nr ga ik morgen scoren, maar heb wel een huistelefoonnummer:
0034 93 2479333. En voor de mensen die maar geen afscheid kunnen nemen van de jaren 80: mijn postadres is:
Napols 93 1 1
08013 Barcelona
Spain

Hasta la proxima vez!

Knikkende knieën, bonzend hart

En dan ineens besef je dat je over nog geen 24 uur t land gaat verlaten om 6 maanden lang in een van de tofste steden van Europa te gaan studeren! Hoe gek is dat?! De tassen zijn gepakt, zit inmiddels aan de 40 kg - de minimalistische levensstijl is niet echt voor mij weggelegd ;-) – en ben er eigenlijk wel klaar voor nu. Let’s hope it’s all gonna work out!

¡Bienvenido!

Vrienden/familie! Vanaf 19 augustus ga ik voor een half jaar studeren in Barcelona. Jullie zullen me dus een tijdje moeten missen, maar niet getreurd! Want op deze site kunnen jullie regelmatig posts vinden over mijn nieuwe leventje in España.

Enjoy! :)

- Deborah